Rustdag

Vandaag zou het regengeweld dus losbarsten. Ik werd om 7 uur gewekt door een fraai oranje zonnetje, met hier en daar een wolkje. Weer niet gelukt dus dacht ik. Dan maar de binnenstad in. Met goede herinneringen daar op het Campo een ijsje gegeten. En ja, toen begon het te regenen. Een buitje zouden we hiet zeggen. Ik had dus al in Florence kunnen zijn. Maar goed.

Nog eens nagedacht over een aantal ontmoetingen. Soms komt er eens racefietser naast me rijden en begint te praten. Verdomd ik kan dan verstaan wat ie zegt en bedoelt. Toen ik een paar dagen geleden zo'n fietser samen reed en zei waar ik vandaan kwam gefietst en waar ik naar toe ging, riep ie: Terribile. Dit is italiaans, en omdat ik een italiaanse cursus gevolgd heb zal ik dat vertalen. Hij zei: O, wat zou ik dat ook graag willen doen.
Eergisteren kwam ik nog een jong koppel tegen uit Nieuw Zeeland die 5 maanden lang door Europa fietsen. In Spanje begonnen, Frankrijk gehad en via Italie, Kroatie, Hongarije, Oostenrijk, Duitsland naar Nederland gaan en dan terugvliegen. Kijk dat vind ik dan weer terribile.

Voor mijn schaakvrienden het volgende: ik denk dat ik mijn oude openingsrepertoire maar weer oppak: Frans en Hollands. Ik heb daar al weken in 1 min partijtjes op internet veel succes mee. Maar Scandinavisch en de Benoni doen het ook nog altijd lekker. Na dit tochtje zal ik me eens verder gaan verdiepen in de strategie, want dat is mijn zwakste onderdeel.
Ik feliciteer Martine hier vanuit Siena met haar nieuwe schaaktitel.
Ik hoop dat het Waalkade tournooi goed weer treft. Succes Valentijn. Ik moet daar ook eens een keer aan meedoen. Met de veteranen. een naam heb ik al: Dentz' Devils. Niet te kloppen.

Ik heb nog even aan Simon Carmiggelt gedacht, die steeds van plan was wanneer ie in een duur hotel lag, alle lampen aan te doen en alle kranen te laten lopen om het geld eruit te halen. Dat deed ie dan nooit. Ik heb het ook maar niet gedaan.

Gelukkig begint het hier weer wat harder te regenen.
Dit was het weer: tot horens, en ciao.